20 Haziran 2012 Çarşamba

Herkes Kendi Havasında!

Nasıl bir kendini bırakmışlık hali yaşıyorum bu hafta!
Evde ses yok, ne gündüz, ne akşam...
Yemek pişmiyor, mutfak dağınık. 
Saatin kaç olduğu bana bir şey ifade etmiyor.
Ayaklarımın altında dolanan Muddel kedi dışında benden mama bekleyen, ilgi isteyen de yok.
Geçen gün mesela bütün gün su böreği kemirdim:) Bünye gene de sağlammış, o yediğimle bir çıktım, sabah girdim eve:) Örnek anne modelini bir haftalığına yayından kaldırdım duyurulur.
Örnek anne ne yapmaz ki; 
Gözünü, karga henüz kahvaltısını yapmadan çocukların tartışmasıyla açar da gene de 'normal' kalmayı başarır.
Bazen canı mutfağa girmek istemez de çocukların "anne acıktımmmm..." demelerine kayıtsız kalamaz.
Çocuk filmlerine gider, kendi kafasındaki filme değil.
Dışarıda yemek yemek ancak oyun alanı olan mekanlarda mümkündür mesela, ya da çocukların onayladığı yerlerde.
Evde geçirilen zaman boyunca fonda harika çocuk müzikleri eşlik eder ya da çok özenerek(!) seçilip tek bir şarkı takıntı haline gelir saatlerce çalar da, örnek anne ses etmez. Yeter ki müzik sevsinler:) 
Çocuk doğum günleri en sık katıldığı partilerdir, hiçbir davete hayır deme şansı yoktur.
Örnek anne sigara içmez, içki içerse de abartmaz, gayet uyanık bir seviyede bırakmayı bilir:)
Çocukların yanında küfür etmez, trafikte edesi gelir de idare eder durumu. (bazen:))
Çocuklara "haydi oyuncakları toplayalım" diyebilmek adına, örnek anne eşyasını sağda solda bırakmaz.
.................................................
Herkes kendine göre örnek olma yolunda neler yapıyordur kim bilir...

Buyrun uzatın listeyi, günde ne kadar kendiniz olabiliyorsunuz?
Ben anne dedim ama bu baba da olabilir pek tabii ki.

Yıllar önce henüz hamileyken mutlu çocuk yetiştirmekle ilgili kitaplar okuyordum. Bunun yolu belli ve net aslında: önce kendimizi mutlu etmemiz gerekiyor. Kendisini sürekli çocuk yüzünden engellenmiş/kısıtlanmış hisseden, hayatının tamamı çocuk olmuş biri ya eşini yer bitirir ya da çocuğu...
Okuduğum kitaplardan birinde aile modelleri üzerinde şöyle bir tespit vardı: Pasif ve agresif aile modelleri çocuk yetiştirme üzerinde asla etkili olmadığı, tam tersi sınırlarını koyabilen, kararlı ailelerin çocuklarının çok daha mutlu bireyler olduğunun tespiti üzerine duruyordu. Bahsedilen güçlü aile olabilmekti ve olmanın en önemli unsuru ise kendimizin mutlu ve sağlıklı olması şartıydı.
Yazması kolay tabii, formülü söyle derseniz, herkes kendisi bulmalı derim.
Naçizane tavsiyelerim var elbet kendime göre ve benim uyguladığım:)
Biraz kafayı dağıtmak, dostlarınızla buluşmak için birinin size gelip "haydi sen çık biraz, bunaldın" demesini beklemeyin. Kendiniz organize edin, elinizden ne geliyorsa. Kimseyi bulamazsanız bir akşam eşinizden rica edin mesela, siz de sinemaya gidin dostlarla veya kahve içmeye...Aynı şekilde karşılıklı tabii, siz de eşinize müsaade edin adam gitsin halı saha maçı yapsın:)
Çocukların yaşı büyüdükçe, kankaları da olacaktır mutlaka. Bırakın arada sırada bir gece pijama partisi yapsınlar, siz de kendinize/eşinize vakit ayırın.
Anneanneler, babaannelerden faydalanın biraz, tatillerde kısa da olsa orada kalabilsinler mesela. Onlar da mutlu olur çocuklarla birlikte:)

Elinizdeki imkanları fazla da abartmayın, çocuk "benden kurtulmak istiyorlar" gibi bir düşünceye kapılmasın:))
.................................................
Biraz olsun anlatmaya çalıştığımı herkes kendisine göre yaşamına yerleştirebilir. Tabii ki bebekli aileler için henüz erken, durum biraz daha kısıtlı...

Bu konuya nereden geldim de tüm bunları yazdım?
Böyle günler bana çok iyi geliyor, yani kendimi tamamen özgür hissettiğim günler, Semi olabildiğim günler:)

Bu hafta Peer Ole daha önce de bahsettiğim gibi Campwolftrack`te, Bolu`da. Kai Felix ise anneannesinin yazlığında. Hafta sonu annem ve komşuları ellerinde su bardakları ile, Kai Felix ise su tabancası ile bizi ıslatarak uğurladı:))
Annem mutlu; çünkü yalnız değil, torunuyla birlikte yeniden çocuk oluyor üstelik.
Kai Felix mutlu; çünkü ailesi dışında da sevildiği bir ortamda kalıyor, başka bir yaş grubunu tanıyor, onlara anlatacak çok şeyi var:)
Peer Ole mutlu; arkadaşları ile doğanın içinde, geçen yıldan bildiği, sevdiği ortamda hareketli bir tatil yapıyor:)
Beni söylemem gerek var mı? Yazıda saklı zaten:)

Amaaaaa, bir itiraf! İkisini de çok özledimmmmm! Bu sessizliğin uzunu beni bozar:)

Bu kadar dağılmışken oturup dikiş dikmeyeceğimi tahmin edersiniz...
Aşağıda gördüğünüz geçen haftadan, Derya`cım bu kumaşı gayet iyi hatırlar:)


58 yorum:

  1. Yorgunluktan şikayet edilsede tatlı yorgunluk ya hep olsunlar da varsın anneler yorgun olsun


    Görüşmek üzere
    www.bakbuharika.blogspot.com

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Şikayet etmedim zaten:)
      Sadece insanın kendine vakit ayırması güzel:))

      Sil
  2. Ara sıra ayrı kalmak herkese iyi geliyor ama evde ki hareketi de çok seviyorum ben:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ara sıra dediğiniz gibi doğru. Herkesin bu hareketlilik içinde biraz yalnızlığa da ihtiyacı var:))

      Sil
  3. Biraz kafanı dinle diyemiyorum,oğlum evden uzakta olduğu dönemlerde ben sanırdım ki daha fazla zaman kalıyor ya bende işlerime dahada yoğunlaşırım.Hiçte öyle olmuyormuş.Hiç bir şey yapasım gelmediği gibi keyifsizlik had safhada oluyor.Seni çok iyi anlıyorum.Allah kavuştursun.Baykuşlu kumaş çok güzelmiş ellerine sağlık hoş olmuş...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkürler Nuray`cım.
      Ben iyiyim aslında, ev boş ama böyle de seviyorum bir şekilde:)
      Çok uzun sürmeyecekse ara sıra yalnız kalmak güzel...

      Sil
  4. Ne kadar güzel senin küçük kalıyormuş. Benimkiler hastane gibi acil işler dışında (ki o da en fazla yarım gündür) kalmak istemezler kesinlikle. Urla'da dedeleri var bırakalım diyoruz kesin bir "hayır" ikisinden de. Malesef bir türlü kendim olamıyorum ben.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Üzüldüm. Neden kalmıyorlar acaba?
      Ben biraz da alıştırdım benimkileri. Hafta sonları da bazen yakın aile dostlarımızda kalıyorlar. Bazen de onların çocukları bende kalır.
      Ben seviyorum, çocukların biraz da ev dışına alışması lazım.
      İnsanın kendisine, eşine, sevdiklerine vakit ayırması hoş bir şey:)

      Sil
  5. Aynı durumdayız. Ben de oğlumu teyzesine yollamış, evde yemek bile pişirmeden yaşıyorum. Ve bizim oğlan da inşallah Ağustosta campwolftrackde olacak.Örnek ebeveyn konusunda ise benim kendi tecrübem bana şunu öğretti, kafama bir kalıp yerleştirmedim hiç, çünkü bağımsız ve kendini ifade etmekte başarılı yetişen oğlum benim kafama koyduğum o kalıbı eğip büküp kendine uydurmasını hep becerdi.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Büyük grupta galiba oğlan?
      Akşamları konuşuyorum, çok memnun hayatından. Zaten geçen yıldan da biliyordu ortamı. Dün gece çadırda kaldılar, konuşamadık haliyle.
      Aslında iyi de oluyor bana.
      Yani yazdıklarım şikayet gibi algılanmış olabilir ama değil.
      Yalnız kalmayı da seviyorum ben, ne eve bakıyorum, ne kendime:))
      Böyle de olması güzel aslında...
      Örnek anne olmak için aşırı çabalamıyorum ama onların yapmasını çok istemediğim şeyleri de gözlerine soka soka yapmak istemem doğrusu.

      Sil
  6. Allah kavuştursun Semi' cim, mümkün olduğunca tadını çıkarmak lazım sadece kendin olabilmenin ama özlemesen de şaşırırdım zaten. Özlemenin de tadını çıkar bari :))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. :)) Çıkarıyorum, çıkarmam mı hiç:)
      Özlüyor insan ama normal.
      Yalnız kalmayı da seviyorum, çocuklar da ev dışında bir yerlerde kalınca kendine güvenleri oluyor.
      Ben onları küçükken alıştırdım. 3-4 yaşından beri kalıyorlar. Yazın anneannede bir hafta, hafta sonları (bazen tabii ki) kankaları var, ya onlar bizde kalır, ya bizimkiler onlarda.
      Dolayısıyla büyüdükleri zaman kamp, okul gezisi vs.bizde problem olmuyor.
      Bebekliklerinde inan çok sıkılmıştım. 1 seneyi aşkın emzirdiğim için kimseye bırakmadım, sürekli onlarla olmak, sürekli bebek konuşmaktan bir süre sonra fena sıkılmıştım. İnsana dostları lazım, çocuk sesi olmadan şöyle hiç olmazda 1-2 saat vakit geçirebileceği bir zaman lazım.
      Umarım sen kısa da olsa böyle bir zaman bulabiliyorsundur.
      Öperim:)

      Sil
  7. Arada böyle kısacık ama keyifli ayrılıklar hem çocuklara hem de ebeveynlere iyi geliyordur sanırım. Tabii özlem her daim kalbinizde...
    Kai Felix sevdiği, sevildiği hatta belki çokça şımartıldığı anneannenin yanında eminim çok mutludur.
    Peer Ole ise güzel bir ortamda, kendine güvenini tazeleyerek, artık büyüdüğünü daha da hissederek eğleniyordur.
    Sen de biraz kafanı ve ruhunu dinlendir bu kısa sürede.
    Allah (c.c.) kavuştursun.
    Baykuşlu kumaş çok hoşmuş, ellerine sağlık.
    Sevgiyle kal, daima...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkürler Ayşım...
      Böyle kısa ayrılıklar herkese iyi geliyor. Zaten yaz tatili uzun. 3 ay sürekli bir arada olsak yürümüyor işler, herkes birbirini yemeye başlıyor:))
      Baykuşlu kumaşı ben de Derya`nın bloğunda görmüştüm, o da sağolsun bana göndermiş:)
      Sevgiler...

      Sil
  8. çocukların yokluğunu hiçbirşey kesmiyor sanırım, gün geçtikçe içine oturmuş semim. sizlere bir hafta bile çok. en fazla üç gün bunu anladım:)
    baykuşluya bayıldım:)
    sevgiyle kal... ama çocuklarsız kalma...
    öptüm seni

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yok yahu ne içime oturması:))
      Özledim o ayrı ama durumdan çok da şikayetçi değilim:)
      Hiçbir şey yapmamak çok güzel, sadece kendin için bir şeyler yapıyor olmak gayet güzel...
      Baykuşlu kumaş Derya`dan geldi bana. Bizim güzel Bursa köyümüzde bulamadım:)
      Ben de öptüm seni:)

      Sil
  9. Bu yazıda bir haftadır üzerimdeki sıkıntı halin sebepleri yazıyor sanki...Yüreğinize sağlık=)

    YanıtlaSil
  10. Sen mutluysan gerisi bos, bence sen hala super annesin :-) ve beni diktiklerinle kiskandirmaya devam ediyorsuuuuun!

    Obur kisim konusunda yorum yaparsam kac cocugun var diyecekler, ben de ne cocugu diyecegim, sonra abes kacacak, haddimi bilerek susuyorum :-)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Susmana gerek yok, senin mutlaka fikrin vardır.
      Şu kadarını söyleyeyim bunun anne olmakla ilgisi yok. Aslında anlatmak istediğim, kişi kendisiyle mutlu değilse etrafındaki kimseyi mutlu edemez, çocuklar ya da eş/sevgili dahil buna.
      Kişinin mutluluğu da kendisine ayırabildiği zamanla alakalı. Çoğu anne ya da kadın bu konuyu atlıyor. Evleniyor, kendisini eşine adıyor, çocuğu oluyor, hayatı çocuklar oluyor.
      Hani vardır ya saçımı süpürge ettim:))
      Ben kendime mutlaka zaman ayırmaya çalışıyorum. Hafta sonu gerekirse babaya bırakıp çıkıyorum arkadaşlarımla. Bana iyi geliyor, enerji depoluyorum, çocuklarla daha rahat iletişim sağlıyorum.

      Diktiklerimi kıskanma, sen dikmeye kalk ben sana yardım ederim. Büyütecek bir şey değil, kolay:)
      Öptüm seni:)

      Sil
  11. Semi,ben çocuklar evde yoksa oluşan sessizlikte huzur bulamıyorum nedense. İlla o kuduruk halleri/sesleri olsun istiyorum, bazen de bir alan olsa da biraz kafa dinlesem: )

    Olabildiğince örnek annesin, en azından uğraştığını, "naparlarsa yapsınlar" demediğini biliyorum... Sen devam et, ben takipteyim anneliğini: )

    Geçen haftanın ürünü de çok güzelmiş, ellerine sağlık...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ara sıra kafa dinlemek lazım Ayşegül. Çok uzun olması gerekmiyor ama bence şart:)

      Herkes elinden geleni yapıyor örnek olmak adına. Her şeyi mükemmel yapmak imkansız zaten. Elimizden geleni yapsak yeter:)

      Teşekkürler beğendiğin için ayrıca...

      Sil
  12. Onlarsız bir hayat düşünülemez..
    Onlar yoksada (hele küçüklerse) sudan çıkmış balığa benzer insan..
    Annelerin işi daha zor babalardan ama şunuda unutmamamk gerekir herşey karşılıklı...
    Anneleri çocuklar hep daha gerçek sever

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Babaların rolünü unutma:)
      Erkek çocuklar annelerine daha yakındırlar ama bir süre sonra babalara da müthiş bağlı oluyorlar.
      Baba, özellikle okul çağına geldiklerinde erkek olarak örnek aldıkları ilk kişi baba oluyor.
      En çok oyun babalarla oynanıyor, boğuşmalar, futbol, satranç vs.
      Benimkiler akşam olup babalarının geleceği saati iple çekiyorlar. Geç gelir genelde ama gene de onlarla mutlaka oyun oynar.
      Çocuk büyütürken verdiğin sevgi-saygı ölçüsünde geri alıyorsun. Onları birey olarak kabul etmek ise işin en önemli noktası. Konuştuğun, verdiğin sözün arkasında durmak onların güvenini tamamen sağlıyor.
      Biz de büyütürken çok şey öğreniyoruz, onlarla büyüyoruz aslında:)

      Sil
    2. evet katılıyorum ama sen son cümlede kalmışşsın...
      akşam olsada sarılsam tospağıma...
      :) başka ne isterim ki

      Sil
  13. Kumaş o kadar cici, renkler bugünlere o kadar uygun ki mutlu ellerine sağlık Semicimmmm :)

    YanıtlaSil
  14. huzur doldu içim..bende acilen bizimkileri tatile göndermeliyim..

    YanıtlaSil
  15. Kitap gibisin gerçekten :) çok doğru tesbitler ve tecrübeler Semicim, ayrılığın fazlası kimseye iyi gelmez, keyifli ortamlarda mutlu olduklarını bilmek bir nebze daha çekilir kılıyordur eminim,
    ben biliyordum o parçalar ne güzel şeylere dönüşecekler senin ellerinde ;)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Derya`cım onların iyi olduklarını, mutlu olduklarını bildiğimden rahatım aslında. Kısa süreli ayrılıklar iyi, uzun olmasın da:)
      Diktiğimi beğenmene sevindim. Bakalım sırada kedili kumaş var:)
      Çok teşekkürler Derya`cım:)

      Sil
  16. Aynen katılıyorum yazdıklarına.
    Kumaş hariaka, ellerine sağlık.
    Bol bol şımarmaya devam o halde ;-)

    YanıtlaSil
  17. Semi'cim! son 1 ayın özeti: 1 cenaze (teyzemin eşi), 1 anjiyo (abim), 1 mezuniyet (Yunus), 1 sbs sınavı (Yunus), Amerika'dan 3 haftalığına gelen ablam, eniştem, yeğenim, 2 düğün (okuldan 2 hoca).
    Yunus son derece ihmal edilmiş durumda. en azından 48 saat telefonu kapatıp, okula gitmeyerek, kapıyı açmayarak normal ritme dönebilirim. Rutinimi özledim!

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Özlem`cim, rutin özlenmeyecek gibi değil ki!
      Bu ne trafik böyle, okurken bitmeyecek sandım:)
      Bizde de arada gelenler gidenler oldu ama seninkinin yanında solda sıfır!
      Bir an evvel normale dönmeni diliyorum:)

      Sil
  18. Bu yorum yazar tarafından silindi.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. sevgili Semi bu kısa ayrılıkları şimdiden alıştırma olarak düşün yarın bir gün büyüyecekler ,okula gidecekler ,evlenecekler . (burada yanlış bir kelime kullanmışım onu düzeltiyorum kusura kalma)
      biz dünya canlıların yaşam döngüsü bu kaçınılmaz
      ama eminim senin çocuklar çok şanslı sizin gibi bir anne babaya sahip oldukları için ,örnek ailenin temelinde sevgi saygı yatıyor gerisi kendiliğinden geliyor
      Serdar kılıç'ın kampı olacak ben koşa koşa giderim
      Kai Felix için hem anneannesi için hoş vakit olur
      sağlıcakla kavuşmanız dileğimle
      çanta çok güzel olmuş ,kumaş da öyle ellerine sağlık güle güle kullan
      sevgiler :)

      Sil
    2. Kısa ayrılıklar herkese iyi geliyor Fatoş`cum. Çok şikayetçi değilim:)
      Serdar Kılış sonbaharda yetişkinler için kamp açacak. Ben de bekliyorum:)
      Çantanın kumaşı sevgili Derya`dan. Beğenmene çok sevindim.
      Benden de sevgiler...

      Sil
  19. AMAN BİR HAFTALIĞINA BOŞ VERSEN NE OLUR DEMİ...
    AMA SEN GENEDE BU KADAR RAHAT DEĞİLSİNDİR CANIM..
    HER ŞEY GÖNLÜNCE OLSUN....

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Rahatım rahatım, hem de nasıl:))
      Teşekkürler...

      Sil
  20. kumaşa bayıldım nereden bulabilirim bu tür kumaşları? yardımcı olursan çok sevinirim...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Elif`cim, kumaş blog arkadaşım Derya`dan geldi. Yani Ankara`dan.
      Tekstil yeri burada bulamıyorum böyle kumaşlar ne yazık ki...

      Sil
  21. tek istediğim şey, önümüzdeki hafta için istediğim 5 günlük iznin onaylanması ve en azından 1 tam gün, boş boş tavana bakmak, sağa dönmek, sola dönmek, normal insanlar gibi televizyon izlemek mesela, bi yere gitmemek, kimseyi beklememek. 2. gün itibariyle okumak!
    harbiden of!

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Umarım senin için yazdıklarının hepsi gerçekleşir...

      Sil
    2. ı-ıh Semi, ailemizin şoförü olarak 1 hafta direksiyon salladım. Şükür şimdi işteyim, dinleniyorum =)

      Sil
  22. Bu güzel paylaşım için çok teşekkür ederim. Elinize emeğinize klavyenize sağlık. Blogunuzu yakından takip ediyorum. Başarılar dilerim

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yakından takip ve yorum için ben teşekkür ederim:)

      Sil
  23. "Ötesi berisi yok, keyif insanı..."süpersin kocaman sevgiler:)) •●♥ჱܓ♥

    YanıtlaSil
  24. Semicim ne güzel yazmışsın....bayıldım her satıra .budur işte .mutlu bireyler mutlu çocuklar mutlu Semi.insan çok özlüyor di mi...Bu baykuşçuklu çantaya bayıldım .bende istiyorum.bana da yaparmısımn.kumaş şahane ötesi..ellerine sağlık canım...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkürler Semra`cım:)
      Kumaş Ankara`dan, Derya`cım gönderdi.
      Yaparım tabii senin için de, lafı olmaz.
      Sevgiler...

      Sil
  25. O kadar içten o kadar samimi bir post olmuş ki Semi, kelimelere sığmaz! Yahu şu iş denen meret biraz nefes aldırsa da çoluk çocuk vakit geçirsek yani! Ara sıra kafa dinlemek iyi gelir! Özlemek güzeldir bea :))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bolat, çok teşekkürler. Keşke diyorum dileğin için, ne güzel olur.
      Sevdiklerinle birlikte olmak kadar özlem duymak da iyidir. Bu hem eş için geçerlidir, hem çocuklar için. Yeter ki uzun ayrılıklar olmasın:)

      Sil
  26. Benim pilgisayar direniyor, yanitlara yanit veremiyorum, ayrica yaziyorum, sorry sekerim.

    Ben cocuk yetistirme konusuna cok uzak kalmamaya calisiyorum Semi, cunku yas ilerledi herkesin cocugu var onlarla ayni dili konusmak lazim yoksa bekarlar satir disinda kaliyor :-))) O yuzden objektif olup 'ben cocuklu bir kadinim' havalarina giriyorum bazen hahahahah Cok sukur arkadaslarimin hepsi cok mantikli, akilli ve sakin anneler ama bunda herseyi yasayip, hayatin tadini cikardiktan sonra anne olmalarinin da payi cok buyuk. Cocuklariyla gecirdikleri vakit onlar icin cok onemli cunku bir cogu calisiyor ama kendilerine de vakit yarattiklari icin hersey yolunda :-)

    Bir de su var, hepsi ayni zamanda dogurmadigi icin, onlardan evvel su sonucu cikardim; insanin cocugu olmadan yorum yapmasi cok yanlis, cunku 'aaaaa hayatta yapmam' dedigin seyleri yapiyorsun, 'ay ben kesin kiyamaaaaam' dedigin seyleri yapmayabiliyorsun, cok buyuk konusmamak lazim :-)

    Oyle veya boyle annelik zor is sekerim, gercekten madalya takilmali her birinize :-)

    Dikis meseesi cok acinasi bir durum, kendi kendime nasil didiniyorum bir bilsen :-) Kis gelsin kursa gidicem, komedi haldeyim :-) Senin yaptiklarina agzimin sulari akiyor, kumaslarin da ayri guzel, cok fena beceriklisin, vallahi bir madalya da onun icin :-)

    YanıtlaSil
  27. Merhaba, ne kadar geniş kapsamlı ve doğru tesbitler.Sanırım özeti de en iyi örnek kendisi olabilmek.Annelik biraz da çocuktan öğrenmektir değil mi?Özlemler kısa, keyifler uzun upuzun olsun.Sevgilerimle.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çocuklardan öğrenmez miyiz hiç! Hatta kendimizde yıllar boyu keşfetmediklerimizi onların sayesinde yaşarız. Beğenmenize çok sevindim bu arada.
      Dediğiniz gibi özlemler kısa, keyifler uzun olsun:)

      Sil
  28. çok şeker bir tasarım elinize sağlık

    YanıtlaSil
  29. Teşekkürler. Çok güzel bir blogunuz ve faydalı paylaşımlarınız var.

    YanıtlaSil
  30. Yazınızı bir solukta okudum, bu kadar akıcı bir yazıyı yazmak bilgi ve tecrübe ister. Çok teşekkür ediyorum. Bundan sonra takipçinizim. Selamlar

    YanıtlaSil