Sene sonu bu kadar yaklaşmışken bloğumu "2019`da terk edilen bloglar listesi"ne aday olmaktan çıkarmak için harika bir gün! Aylardır nerelerdeydin, ne yedin, ne içtin derseniz buna verilecek cevabım elbette çok ama içlerinden sadece bir tanesi gerçek:
canım hiç istemedi, içimdeki dirence de engel olamadım. Sonuç: çok sevdiğim bloğumu yapayalnız bıraktım. "Haftaya kesin yazarım" olmadı bu ay kesin... diye diye, yığınla bahaneler öne sürüp o bir türlü başlanmayan pazartesi diyetlerine döndürdüm olayı. Bu durumdan dolayı kendimi ayrıca tebrik ediyorum. Şimdi bunca birikmiş konuyla ne yapsam; yaz tatilini mi anlatsam, gezdiğim onca güzel müzeyi mi, ailemle ve dostlarla geçirilen şahane zamanları mı... En iyisi sondan başlayayım, yani son dönemde beni en çok meşgul eden şeyden.
Bilenleriniz var zaten, dikiş benim yıllardır vazgeç(e)mediğim hobim. Her hobi gibi dikiş de insanı rahatlatır, mutluluk kaynağıdır, evde
biraz fazlaca kaos yaratır, ancak sonucu görünce insana gururla karışık 'dünyayı nasıl da kurtardım' hissi verir... Hele yaptıklarınız beğenilir ve karşılık bulursa sizden mutlusu olmaz. Çünkü elinizden çıkan her neyse bir bağ kurduğunuz gerçek, yani öyle al-sat durumundan çok farklı. Dolayısıyla bir klişe gibi duran
#handmadewithlove etiketinde gerçeklik payı çok. Sevmeden, istemeden el emeği yapılmıyor. Seçtiğiniz malzemeden, hayalini kurduğunuz ürüne kadar geçen her aşamada emek ve mutluluk saklı. Bu sebeple hayattan maksimum keyif almanız için herhangi bir hobiden daha iyi bir tedavi düşünemiyorum.
Gördüğünüz fotoğraflar benim ETSY`deki küçük dükkanımdan. Malum aralık ayı, yılın bu en renkli ve ışıltılı döneminde üretmek artı bir keyif benim için. Size de ilham olur belki. Yapamam demeyin, birazcık dikişten anlıyorsanız hiç zor şeyler değil. Sevdiklerinize minik şeyler hediye etmenin tam zamanı değil mi zaten?
Not: Dükkanı merak edenler için adresim:
https://www.etsy.com/de/shop/Craftkuche
